Brandes en ten Hoeve

De Algemene Begraafplaats Crooswijk is een Rotterdamse begraafplaats, gelegen aan de linkeroever van de Rotte. De begraafplaats is in juli 1832 in gebruik genomen. De begraafplaats is dan nog niet klaar, maar door een cholera-epidemie heeft Rotterdam een groot aantal doden te begraven. Tot de negentiende eeuw was het de gewoonte dat de doden in en rond kerken begraven werden. In 1827 werd het begraven binnen de bebouwde kom verboden. Rotterdam's Stadsarchitect Pieter Adams (1778-1846), ontwierp daarom een nieuwe begraafplaats op het terrein van de buitenplaats 'het Huis te Krooswijck', dat de naam behouden heeft van het oude huis te Crooswijk, ook wel Duifhuis geheten, en dat in 1656 nog van zichzelf kon zeggen:

“Ik ben, dat is in 't kort geseyt, Stads cieraad ende vroolijkheyd”.

J.E.Litzau merkte in 1841 dan ook op, dat het een topografische bijzonderheid te achten is, dat de wieg van de stad later het graf van haar bewoners geworden is of zoals hij schreef: “de Rotterdammer zal dus in eenen meer naauweren zin dan gewoonelijk rusten in 's aardijks moederschoot”.